سجده‌هاى واجب قرآن

مسأله 1138) در هر يك از چهار سوره (والنّجم، واقرأ، والم تنزيل، وحم سجده) يك آية سجده است، كه اگر انسان بخواند يا گوش دهد، بعد از تمام شدن آن آيه، بايد فوراً سجده كند. اگر فراموش كرد، هر وقت يادش آمد بايد سجده نمايد، و احتياط واجب آن است كه در شنيدن بدون اختيار نيز سجده نمايد.

مسأله 1139) اگر انسان موقعى كه آيه سجده را گوش دهد و خودش نيز بخواند، بنا بر احتياط مستحب بايد دو سجده نمايد.

مسأله 1140) در غير نماز اگر در حال سجده آية سجده را بخواند يا گوش كند، بايد سر از سجده بردارد و دوباره سجده كند.

مسأله 1141) اگر انسان از گرامافون يا ضبط صوت يا از بچه غير مميز كه خوب و بد را نمى فهمد يا از كسى كه قصد خواندن قرآن ندارد، آية سجده را بشنود يا گوش دهد، احتياط مستحب سجده كردن است. همچنين است راديو اگر به طور نوار و ضبط صوت باشد، ولى اگر شخص در ايستگاه راديو آية سجده را به قصد اين كه از قرآن است بخواند و انسان به وسيله راديو گوش دهد سجده بلا اشكال واجب است.

مسأله 1142) در سجدة واجب قرآن بايد جاى انسان غصبى نباشد، و بنا بر احتياط واجب جاى پيشانى او از جاى سرانگشتانش بيش از چهار انگشت بسته بلندتر نباشد، ولى لازم نيست با وضو يا غسل و رو به قبله باشد، و عورت خود را بپوشاند و بدن و جاى پيشانى او پاك باشد و نيز چيزهایى كه در لباس نمازگزار شرط می‌باشد در لباس او شرط نيست.

مسأله 1143) احتياط واجب آن است كه در سجدة واجب قرآن، پيشانى را بر مهر يا چيز ديگرى كه سجده بر آن صحيح است گذاشته و جاهاى ديگر بدن را به دستورى كه در سجده نماز گفته شد بر زمين بگذارد.

مسأله 1144) هرگاه در سجدة واجب قرآن پيشانى را به قصد سجده به زمين بگذارد، اگرچه ذكر نگويد كافيست، و گفتن ذكر مستحب است، و بهتر اين است كه بگويد: (لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ حَقّاً حَقّاً وَلا اِلهَ اِلاَّ اللهُ اِيماناً وَتَصْدِيقاً، لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ عُبُودِيَّةً وَرِقّاً، سَجَدْتُ لَكَ يا رَبِّ تَعَبُّداً وَرِقّاً، لا مُسْتَنْكَفاً وَلا مُسْتَكْبِراً، بَلْ اَنَا عَبْدٌ ذَلِيلٌ ضَعِيفٌ خائِفٌ مُسْتَجِيرٌ).