بِسمِ اللهِ الرّحمنِ الرّحِیم
قال حسین بن علی (علیه‌السلام):
«إِنّی لَمْ أَخرُجْ أَشِراً و لا بَطِراً و لا مُفْسِداً و لا ظالِماً، إِنَّما خَرجْتُ لِطَلَبِ الاِصْلاحِ فی أُمَّةِ جَدّی، أُرِیْدُ أنْ آَمُرَ بالمَعروفِ و أنْهَی عَنِ المنْکَرِ وَ اَسیْرُ بِسِیرَةِ جَدّی و أبِی».
فرا رسیدن ماه محرّم‌الحرام ۱۴۴۳ق، ایّام شهادت و سوگواری سیّد و سالارِ شهیدان حضرت ابی‌عبدالله الحسین (علیه‌السلام) و یارانِ با وفای آن حضرت را محضر مبارک حضرت ولی‌عصر (عَجّل‌الله تعالی‌فَرَجه)، مسلمانان جهان، شیعیان، ارادتمندان و شما عزاداران، تسلیت عرض می‌کنم. نزدیک به هزار و چهارصد سال است که از قیام امام حسین(علیهِ‌السلام) می‌گذرد، ولی شور، حرارت و درخشش آن روز به روز، توجّه مسلمانان و انسان‌های آزاده و منصف را بیش از پیش، به خود جلب نموده است. به فرموده‌ی رسول گرامی اسلام (صلی‌الله علیهِ و آِله) «إنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةً فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَنْ تَبْرُدَ أَبَداً».
این حماسه بی‌نظیر تاریخی، بدونِ پشتوانۀ دستگاه‌های تبلیغاتی هر ساله، موج خروشاني را در دل‌های پاکِ میلیون‌ها انسان در سرتاسر عالم به وجود آورده و با برخورداری از پایه‌های محکم دینی، عقلانی و معرفتی، باعثِ حفظ دین اسلام، الهام‌بخش نهضت‌های آزادی‌بخش و عاملِ تداوم مبارزه علیهِ ستَم و نابرابری‌های اجتماعی گردیده است.
اینجانب، ضمنِ اظهارِ ادب به ساحت مقدس آن امام همام و با استفاده از این فرصت، نکاتی را به استحضار هموطنان گرامی، مهاجرین عزیز و شما عزاداران ابی‌عبدالله الحسین(علیه‌السلام) می‌رسانم :
۱ - چنانکه اطلاع دارید کشورِ ما در شرایط دشوار امنیتی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی قرار گرفته است؛ بر آحاد جامعه، عالمانِ دین و به خصوص متولیان امور کشور لازم است که در راستای حفظِ ثبات و امنیت، ایجاد وحدت و همگرایی، صلح و اصلاح جامعه، تقویت نهادهای فرهنگی، تربیتی و سیاسی، همکاری با تأمین‌کنندگان امنیّتِ شهروندان، رعایت اصول اخلاقی و هنجارهای پسندیده اجتماعی اهتمام ورزیده و از دامن‌زدن به اختلافات و ناهنجاری‌های که گریبان‌گیر جامعه شده‌اند، جلوگیری نمایند.
۲ - تلاش در جهت بهبود وضعیت معیشتی، تحصیل علم و دانش، حمایت از محصلین، اهتمام به رشد اقتصادی و توسعه کشور، یک وظیفه‌ی ملی و همگانی است. از مدیران و متولیان امور انتظار می‌رود با استفاده از ظرفیت‌های ملی و نیروی انسانی و با بهره‌گیری از توانمندی آینده‌سازان کشور، زمینه‌های خودکفایی و استقلال کشور را، فراهم نمایند.
۳ - تبیینِ اهداف و فلسفه‌ی قیامِ امام حسین (علیه‌السلام)، مبتنی بر منابع معتبر و بهره‌گیری از بیانات نورانی آن امام همام، وظیفه‌ی عالمان و مبلغان دینی است؛ این وظیفه‌ی خطیر اقتضاء دارد مبلغان و سخنرانان گرامی، در انجام این رسالت، از ارائه مطالبِ ضعیف و خلاف واقع، اجتناب نمایند.
۴ - از نشانه‌های ادب و اعتبارِ ذاکران و نوحه‌خوانانِ اهل‌بیت (علیهم‌السلام)، استفاده از اشعارِ فاخر و مرثیه‌های معتبر است؛ به همین دلیل، مرثیه‌خوانان و نوحه‌سرایان حسینی، توجه داشته باشند که از اِجحاف و زیاده‌روی درباره‌ی أئمّه اطهار (علیهم‌السلام) و ترویج شیوه‌هاى نامتعارف و تعبیراتِ نامناسب، خودداری کنند.
۵ - رعایت آداب و احترام مساجد، حسینیه‌ها، تکایا و تأکید بر شیوه‌های متعارف عزاداری، توصیه‌ی همیشگی اینجانب به متولیان حسینیه‌ها و و تکیه‌خانه‌ها بوده است؛ از هیئت‌های محترم و شرکت کنندگان در مراسم می‌خواهم که با پای‌بندی کامل به قوانینِ کشورهای محلّ سکونت و رعایت توصیه‌های صحّی ابلاغ شده از سوی نهادهای مربوطه، زمینه بهره‌مندی و حضور عزادارانِ حسینی را فرهم نموده و از ایجاد مزاحمت برای همسایگان، رقابت‌های ناسالم و افراط و تفریط، پرهیز نمایند.
۶ - بزرگداشت شعائر الهی، آشنایی با معارف دینی، الگوگیری از نهضت و سیره‌ی حضرت سیدالشهدا (علیه‌السلام)، احیای اَمر به معروف و نهی از منکر و اصلاحِ جامعه، از اهداف برگزاری مجالس برای آن امام همام است؛ این‌همه، باید با خلوص نیّت و با هدفِ جلبِ رضایت الهی انجام بگیرد و از تظاهر، رِیا و خودنمایی به‌دور باشد.
۷ - کمک و دست‌گیری از فقراء، ایتام، اقشار ضعیف و آسیب‌پذیر جامعه و آوارگانِ ناشی از ناامنی‌های اخیر، از وظایف دینی و انسانی هموطنان است؛ امیدوارم مؤمنین و پیروان اهل‌بیت(علیهم‌السلام) در انجام این تکلیف دینی و ملی نیز، کوتاهی نکنند.
در پایان، ضمنِ اداء احترام به سالارِ شهیدان حضرت ابی‌عبدالله الحسین (علیه‌السلام) و دیگر شهیدان کربلا، از خداوند متعال می‌خواهیم که توفیق بهره‌مندی از مجالس عزاداری آن حضرت را برای ما عنایت نموده و صلح و آرامش، ختمِ جنگ و خونریزی و عمل به وظایف دینی و ملی را برای ملّت افغانستان مرحمت فرماید. انشاءاللّه.
السَلامُ علَیکُم و رَحمتُ اللّهِ و برکاتُه .
محمدباقر فاضلی بهسودی.
حوزه‌ی علمیه‌ی قم
۱۶ اسد ۱۴۰۰ خورشیدی مطابق با ۲۷ ذی‌حجه ۱۴۴۲ قمری.
