این مدرسه علمیه در منطقه پُل سوخته، یکی از نقاط شیعه نشین کابل قرار دارد. موقعیت مکانی این مدرسه از جایگاه خوبی برخوردار است؛ مدرسه جامعۀ الاسلام توسط مرجع عالی قدر حضرت آیت الله العظمی محقق کابلی در سال 1352 ش، تأسیس شد. نگارنده(محمدرضا ضیایی)، در سالهای 82 و 86 در این مدرسه سکونت داشتم. از افتخارات این مدرسه علمیه این است که از زمان تأسیس تا امروز تعطیل نشده، حتی در زمان حکومت کمونیستی که بسیاری از علما و دانشمندان افغانستان توسط حکومت، شهید و یا مفقود الاَثر شدند یا تعداد دیگری از آنان به خارج کشور مهاجرت کردند، مانند حضرت آیت الله العظمی محقق کابلی که به حوزه علمیه قم مهاجرت کرد، اما حوزه علمیه جامعۀ الاسلام به کُلی تعطیل نشد. هرچند در برخی از مقاطع تاریخی مانند [دوران] حکومت کمونیستی ها از وجود طلاب خالی شد، [ولی] به کلی از رونق نیفتاد، بلکه مؤمنان به مدرسه رفت و آمد داشتند و چه بسا مراسم مذهبی در مدرسه برگزار می شد. کما اینکه در دوران حکومت سیاه طالبان در افغانستان، این مدرسه کاملا فعال بود و طلاب علوم دینی به درس و بحث خویش ادامه دادند، هرچند گاه از طرف طالبان، مزاحمت های برای مدرسه ایجاد می شد.
در حال حاضر[1395ش] این مدرسه، یکی از پُر رونق ترین مدارس علمیه در کابل است و مجتهد والمقام حضرت آیت الله محقق کابلی، به تمام طلاب علوم دینی این مدرسه، شهریه می دهد. این مدرسه حدودا صد نفر طلبه خوابگاهی دارد و بیش از ششصد نفر طلبه، روزانه در برنامه های درسی این حوزه علمیه شرکت می کنند.
یادآوری:
برشی از کتاب: تاریخ حوزه های علمیه شیعه در افغانستان
مؤلف طلبه نویسنده: حجت الاسلام دکتر محمدرضا ضیایی
چاپ: جامعۀ المصطفی العالمیۀ 1396ش.
صص 438-436.