گزارشی از جشن میلادِ امام حسین، امام سجاد و حضرت عباس علیهم السلام
یکشنبه پانزدهم حوت/اسفند ۱۴۰۰ برابر با سوم شعبان المعظم ۱۴۴۳ق، همزمان اعیاد مبارک اول شعبان، ولادت با سعادت مصباح هدایت امت حضرت سیدالشهداء، حضرت سید الساجدین زین العابدین و قمر منیر بنی‌هاشم حضرت باب الحوائج عباس‌بن‌علی علیهم السلام، مراسم جشنی در دفتر مرکزی مرجع فقید حضرت آیت‌الله العظمی محقق کابلی قدس‌سره با اشراف و حضور حضرت آیت‌الله العظمی فاضلی بهسودی دام‌ظله‌العالی و حضوری جمعی از عالمان و فرهیختگان افغانستانی مقیم حوزه علمیه قم و مهاجرین مقیم ایران، برگزار گردید.
این مراسم با تلاوت آیاتی از کلام‌الله مجید توسط حجت‌الاسلام جناب آقای دانش آغاز و با مدیحه‌سرایی حجت‌الاسلام جناب آقای موسوی ادامه یافت. گزارشی از کتاب «پژوهش‌نامه عاشورا» که به همّت حجت‌الاسلام و المسلمین جناب آقای دکتر محمدسالم محسنی(امیری) انجام گرفته و هفته پیش، توسط پژوهشگاه حوزه و دانشگاه نشر گردیده، یکی دیگر از بخش‌های این مراسم بود.
مدیریت فرهنگی دفتر مرجعیت از ایشان خواهش کرده بود که در سالروزِ ولادتِ امام حسین علیه‌السلام گزارشی از کتاب را به رسم هدیه، به مهمانان جلسه، اهداء نمایند. مؤلف محترم کتاب، با قبول زحمت و حضور در مراسم، پیرامون کتاب و هدف از نگارش آن، توضیحاتی را ارائه داد. آقای محسنی گفت: مخاطب این کتاب، عالمان و مبلغان و مرثیه‌خوانان است. در فرصتی مثل محرم، گاهی امکان مراجعه به منابعِ مادر و کُهنِ تاریخی میسور و فراهم نیست، به همین دلیل غالب سخنوران و مبلغان و مرثیه‌خوانان از منابع آماده و دسته‌چندم و بعضاً غیر معتبر استفاده می‌کنند. ایشان گفت: پس از بررسی‌های که انجام گرفت، به این نتیجه رسیدیم که چنین کتابی در دست‌رس نیست. کتابی که هم متکی و مستند به منابع مادر و اصیل و هم تأمين‌کننده نیاز سخنوران، مبلغان، و هم مختصر و کاربردی باشد. در راستای همین هدف، این کتاب نگارش یافت. آقای دکتر محسنی با بیان این نکته که پاره‌ای از مطالبی که در ارتباط با امام حسین و یاران آن حضرت، گفته می‌شود یا اصلاً سند ندارد و یا تنها در منابع متأخر آمده است، گفت: منابع اصلی کتاب، همان کتاب‌های برجای مانده از قرن‌های سوم تا پنجم و نهایتاً قرن هفتم است. به کتاب‌های مربوط به قرون متأخر ارجاع و استناد داده نشده است.
آقای محسنی گفت: بررسی سندی، ارجاع به منابع اصیل، نقل پاره‌های از مقاتل و رجز‌های امام حسین و اصحاب آن حضرت از منابع اصلی و داروی میان روایات و اقوال، از دیگر ویژگی‌های این اثر است.
سخنان حجت‌الاسلام و المسلمین استاد رمضانعلی مهدوی از اساتید حوزه‌های علمیه تهران و قم، بخش اصلی این مراسم بود. استاد مهدوی ابتدا عید میلاد امام حسین، امام سجاد و علمدار کربلا ابالفضل علیهم السلام را تبریک گفت. سپس با بیان این نکته که در خطابه، هم فصاحت شرط است و هم بلاغت، گفت: بلاغت، یعنی سخنی متناسب و مقتضای حال شونده. ایشان با بیان این مثال که خطیب و مبلغ، در جایگاه طبیب قرار دارد گفت: یک طبیب، وظیفه دارد ابتدا بیماری را تشخیص دهد سپس دارو را تجویز نماید. طبیبی که در تشخیص درد عاجز است، داروی آن نیز شفاء نخواهد بود. استاد مهدوی گفت: فلسفه قیام امام حسین علیه‌السلام هدایت و نجات امت از جهالت و ضلالت بود. این نکته هم از بیان نورانی پیامبر گرامی اسلام به دست می‌آید که فرمود: حسین مصباح هدایت و کشتی نجات است: «اِنَّ الْحُسین مِصباحُ الْهُدی وَ سَفینَهُ الْنِّجاة». هم از بیانات خود حضرت سیدالشهدا که فرمود تنها فلسفه قیام من، اصلاح امت از مجرای امر به معروف و نهی از منکر است: «إِنَّما خَرجْتُ لِطَلَبِ إلاصلاحِ فی أُمَّةِ جَدّی، أُُریدُ أنْ آَمُرَ بالمَعروفِ و أنهی عَنِ المنکَرِ وَ اَسیرُ بِسیرَةِ جَدّی و أبی» و هم از بیانِ امام صادق علیه السلام استفاده می شود که حضرت فرمود: «أشهَد أنَّهُ... بَذَلَ مُهجَتَهُ فيكَ لِيَستَنقِذَ عِبادَكَ مِنَ الجَهالَةِ وحَيرَةِ الضَّلالَةِ».
حجت الاسلام و المسلمین استاد مهدوی در بخش دیگری از سخنان خودش فرمود: وضعیت اسف‌باری که اکنون دامن امت اسلامی و مردم افغانستان را گرفته است، ریشه در جهالت دارد. استاد مهدوی گفت: فقر، بیکاری، آوارگی، انفجار و گورهای دسته‌جمعی از نشانه و پیامدهای این جهالت است. اینکه برخی عالم‌نماها، مفتی‌نماها و مولوی نماها با سوء استفاده از اعتقاد پاک و بی‌آلایش مسلمانان، فرزندان آنان را به انتحار و انفجار تشویق نماید، چنین چیزی بر خلاف اسلام و قرآن است. در کجای قرآن، چنین چیزی آمده است!
استادِ حوزه‌ی علمیه قم گفت: برخلاف آرزوی ظالمان و ستمگران، فقرها و آوارگی‌ها، موجبِ نابودی نشد، بلکه مایه‌ی دستیابی به غنایم ارزشمندی از جنس توانمندی، دانایی، روشنایی و سربلندی شد. در قرآن آمده است: کسی که بخاطر خداوند مهاجرت نماید به مراغم، دست می‌یابد. ایشان گفت: به دو چیز مراغم گفته شده است: یکی معدن‌های طلای پنهانِ در دل زمین و دیگری سرزمینی که در آن بینی ظالمان، به خاک مالیده شود. هجرت، موجب دستیابی مردم افغانستان، به هر دو شد. هم به معدن آگاهی و علم و اجتهاد دست یافتند و هم موجبات خواری و ذلت ستمگران گردیده و بینی ایشان، به خاک مالیده شد. استاد مهدوی گفت: مرجعیت دینی، یکی از بهترین برکات هجرت و آوارگی مردم افغانستان است. استاد مهدوی یاد فقیه فقید حضرت آیت‌الله محقق کابلی ره گرامی‌داشت و برای حضرت آیت‌الله العظمی فاضلی بهسودی آرزوی سلامتی و طول عمر با عزت نمود.
پایان بخشِ این مراسم، دعا و عرض سلام به ساحت ائمه هدی علیهم السلام بود که توسط جناب آقای دانش انجام پذیرفت.
شما می‌توانید مشروح این برنامه را از طريق پایگاه اطلاع‌رسانی و شبکه‌های اجتماعی مرجعیت دنبال نمایید.
