روزه‌هاى مستحب

مسأله ۱۷۹۳) روزة تمام روزهاى سال غير از روزه‌هاى حرام و مكروه كه گفته شد، مستحب است و براى برخى روزها بيشتر سفارش شده است كه از آن جمله است:

۱ـ پنج‌شنبه اول و پنج‌شنبه آخر هر ماه و چهارشنبه اوّلى كه بعد از روز دهم ماه است؛ اگر كسى آنها را به‌جا نياورد مستحب است قضا نمايد و چنانچه اصلاً نتواند روزه بگيرد، مستحب است براى هر روز يك مد طعام يا ۶/۱۲ نخود نقرة سكه دار به فقير بدهد.

۲ـ سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه؛

۳ـ تمام ماه رجب و شعبان و بعضى از اين دو ماه اگرچه يك روز باشد؛

۴ـ روز عيد نوروز؛

۵ـ روز چهارم تا نهم شوال؛

۶ـ روز بيست و پنجم و بيست و نهم ذى‌القعده؛

۷ـ روز اول تا نهم ذى‌الحجه (روز عرفه) ولى اگر به واسطة ضعف روزه، نتواند دعاهاى روز عرفه را بخواند روزة آن روز مكروه است؛

۸ـ روز عيد سعيد غيدير (۱۸ ذى‌الحجه)؛

۹ـ روز مباهله (۲۴ ذى‌الحجه)؛

۱۰ـ روز اول و سوم و هفتم محرم؛

۱۱ـ روز ميلاد مسعود پيغمبر اكرم(ص)  (۱۷ ربيع الاول)؛

۱۲ـ روز پانزدهم جمادى الاول و نيز مستحب است روز مبعث حضرت رسول اكرم(ص)  (۲۷ رجب) را روزه بگيرد و اگر كسى روزة مستحبى مى‌گيرد واجب نيست آن را به آخر برساند بلكه اگر برادر مؤمنش او را به غذا دعوت كند، مستحب است دعوت او را قبول كند، و در بين روز اگرچه بعد از ظهر باشد افطار نمايد.

مواردى كه مستحب است انسان از كارهایى كه روزه را باطل می‌کند خوددارى نمايد

مسأله ۱۷۹۴) براى پنج نفر مستحب است در ماه رمضان، اگرچه روزه نيستند از كارى كه روزه را باطل می‌کند خوددارى نمايند.

اول: مسافرى كه در سفر كارى كه روزه را باطل می‌کند انجام داده باشد، و پيش از ظهر به وطنش يا به جایى كه می‌خواهد ده روز بماند برسد.

دوم: مسافرى كه بعد از ظهر به وطنش يا به جایى كه می‌خواهد ده روز در آنجا بماند برسد.

سوم: مريضى كه بعد از ظهر خوب شود. همچنين است اگر پيش از ظهر خوب شود و كارى كه روزه را باطل می‌کند انجام داده باشد و اگر انجام نداده باشد بايد روزه بگيرد.

چهارم: زنى كه در بين روز از خون حيض يا نفاس پاك شود.

پنجم: كافرى كه بعد از ظهر روز ماه رمضان مسلمان شود، و اگر قبل از ظهر مسلمان شود و چيزى نخورده باشد، احتياط واجب آن است كه آن روز را روزه بگيرد، و اگر نگرفت قضا نمايد.

مسأله ۱۷۹۵) مستحب است روزه‌دار نماز مغرب و عشاء را پيش از افطار كردن بخواند، ولى اگر كسى منتظر او است يا ميل زياد به غذا دارد كه نمی‌تواند با حضور قلب نماز بخواند، بهتر است اول افطار كند ولى به قدرى كه ممكن است نماز را در وقت فضيلت آن به‌جا آورد.