احكام مسجد
مسأله 945) نجس كردن زمين و سقف و بام و طرف داخل ديوار مسجد حرام است. هر كس بفهمد كه نجس شده است، بايد فوراً نجاست آن را برطرف كند. احتياط واجب آن است كه طرف بيرون ديوار مسجد را هم نجس نكنند، ولى اگر نجس شود برطرف كردن آن لازم است، در صورتى كه بقای نجاست موجب هتك مسجد باشد. بنا بر احتياط برطرف كردن آن مطلقا لازم است.
مسأله 946) اگر نتواند مسجد را تطهير نمايد يا كمك لازم داشته باشد و پيدا نكند، تطهير مسجد بر او واجب نيست، ولى بنا بر احتياط واجب بايد به كسى كه می‌تواند تطهير كند اطلاع دهد.
مسأله 947) اگر جایى از مسجد نجس شود كه تطهير آن بدون كندن يا خراب كردن ممكن نيست، بايد آنجا را بكنند يا خراب نمايند، در صورتى كه خرابى كلى و مستلزم ضرر وقف نباشد، و پر كردن جایى كه كنده‌اند، و ساختن جایى كه خراب كرده‌اند واجب نيست، ولى اگر چيزى مانند آجر مسجد نجس شود، در صورتى كه ممكن باشد، بايد بعد از آب كشيدن، به جاى اولش بگذارد.
مسأله 948) اگر مسجدى را غصب كنند، و به جاى آن خانه و مانند آن بسازند يا به طورى خراب شود كه نماز خواندن در آن ممكن نباشد، بنا بر احتياط باز هم نجس كردن آن حرام است. ولى تطهير آن واجب نيست.
مسأله 949) نجس كردن حرم امامانb حرام است، و اگر يكى از آنها نجس شود، چنانچه نجس ماندن آن بى‌احترامی باشد تطهير آن واجب است، بلكه احتياط مستحب آن است كه اگر بى‌احترامى هم نباشد آن را تطهير كنند.
مسأله 950) اگر حصير مسجد نجس شود، بنا بر احتياط بايد آن را آب بكشند، ولى چنانچه نجاست حصير بى‌احترامى به مسجد باشد، و به واسطه آب كشيدن، خراب می‌شود، و بريدن جاى نجس بهتر باشد، بايد آن را ببرند.
مسأله 951) بردن عين نجس و متنجس در مسجد اگر بى‌احترامى به مسجد باشد حرام است، بلكه احتياط مستحب آن است كه اگر بى‌احترامى هم نباشد عين نجس را در مسجد نبرند.
مسأله 952) اگر مسجد را براى روضه خوانى چادر بزنند و فرش كنند و سياهى بكوبند و اسباب چاى در آن ببرند، در صورتى كه اين كارها به مسجد ضرر نرساند و مانع نماز خواندن نشود اشكال ندارد.
مسأله 953) احتياط واجب اين است كه مسجد را به طلا و صورت چيزهایى مثل انسان و حيوان که روح دارد زينت نكنند.
مسأله 954) اگر مسجد خراب هم شود نمى‌توانند آن را بفروشند، يا داخل ملك و جاده نمايند.
مسأله 955) فروختن در و پنجره و چيزهاى ديگر مسجد حرام است و اگر مسجد خراب شود، بايد اينها را صرف تعمير همان مسجد كنند، چنانچه بدرد آن مسجد نخورد، بايد در مسجد ديگر مصرف شود، ولى اگر بدرد مسجدهاى ديگر هم نخورد، مى‌توانند آن را بفروشند و پول آن را اگر ممكن است صرف تعمير همان مسجد، وگرنه، صرف تعمير مسجد ديگر نمايند.
مسأله 956) ساختن مسجد و تعمير مسجدى كه نزديك به خرابى می‌باشد مستحب است. اگر مسجد طورى خراب شود كه تعمير آن ممكن نباشد، مى‌توانند آن را خراب كنند و دوباره بسازند، بلكه مى‌توانند مسجدى را كه خراب نشده براى احتياج مردم خراب كنند و بزرگتر بسازند.
مسأله 957) تميز كردن مسجد و روشن كردن چراغ در آن مستحب است. كسى كه می‌خواهد مسجد برود مستحب است خود را خوشبو كند و لباس پاكيزه و قيمتى بپوشد، و ته كفش خود را وارسى كند كه نجاستى به آن نباشد، و موقع داخل شدن به مسجد، اول پاى راست و موقع بيرون آمدن، اول پاى چپ را بگذارد. همچنين مستحب است از همه زودتر به مسجد آيد و از همه ديرتر بيرون رود.
مسأله 958) وقتى انسان وارد مسجد می‌شود، مستحب است دو ركعت نماز به قصد تحيت و احترام مسجد بخواند، و اگر نماز واجب يا مستحب ديگرى هم بخواند كافى است.
مسأله 959) خوابيدن در مسجد اگر انسان ناچار نباشد و صحبت كردن راجع به كارهاى دنيا و مشغول صنعت شدن و خواندن شعرى كه نصيحت و مانند آن نباشد مكروه است، و نيز مكروه است، آب دهان و بينى و اخلاط سينه را در مسجد بيندازد، و اگر موجب هتك باشد حرام است، و نيز مكروه است گمشده‌اى را طلب كند و صداى خود را بلند كند، بلى بلند كردن صدا براى اذان مانعى ندارد.
مسأله 960) راه دادن بچه و ديوانه به مسجد مكروه است. كسى كه پياز و سير و مانند اينها را خورده كه بوى دهانش مردم را اذيت می‌کند مكروه است به مسجد برود.
ثبت دیدگاه