گزارشی از ویژه‌برنامه‌ی شهادت امام حسن مجتبی علیه‌السلام
یکشنبه سیزدهم سنبله/شهريور ۱۴۰۱ برابر با هفتم صفر ۱۴۴۴ قمری، همزمان با سالروزِ شهادتِ کریم اهل‌بیت، سبط اکبر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، حضرت امام مجتبی علیه‌السلام مراسمی در دفتر مرکزی مرجع فقید حضرت آیت‌الله العظمی محقق کابلی(ره) با اشراف حضرت آیت‌الله العظمی فاضلی بهسودی دام‌ظله‌العالی و حضور فُضلاء، طلاب و هموطنان مهاجر برگزار گردید.
در این مراسم، ابتدا جناب آقای حمید فیاض آیاتی از کلام‌الله مجید را تلاوت نمود، سپس جناب آقای سید سجاد حسینی به ذکر مصائب امام حسن مجتبی و اهل‌بیت علیهم‌السلام پرداخت. در ادامه، حجت‌الاسلام والمسلمین جناب آقای اعتمادی غزنوی مسأله صلح امام مجتبی(علیه‌السلام) با معاویه را تحلیل و تبیین نمود.
حجت‌الاسلام والمسلمین آقای اعتمادی در ابتدا سالروز شهادت مظلومانه‌ی امام مجتبی علیه‌السلام را به ساحت انبیاء، امامان هدی علیهم‌السلام، مراجع معظم و مرجع عالی‌قدر حضرت آیت‌الله العظمی فاضلی بهسودی‌دام‌ظله تسلیت گفت. سپس با اشاره به این نکته که مسأله‌ی صلح امام حسن علیه‌السلام اگرچه در ظاهر مسأله‌ی ساده به نظر می‌رسد، اما به دلیل اینکه ابعاد مختلفی دارد و با حوادث مختلفی گِره خورده است، از اهمیت بسیاری برخوردار است؛ ایشان گفت این مسأله، با قضایای زیادی عجین گردیده که بدون اشاره به آن، امکان ارایه تحلیل جامع فراهم نیست. استاد اعتمادی غزنوی به نقل از مسعودی گفت: ایشان می‌نویسد تاریخ نیم‌قرن نخست صدر اسلام، مادر تمام حوادث تاریخی بعد از آن است، حوادث تاریخی عصر امام مجتبی علیه‌السلام نیز شامل همین ضابطه است.
حجت‌الاسلام اعتمادی غزنوی با اشاره به جریان قرآن بر نیزه‌کردن معاویه و استفاده از حربه‌ی فریب، گفت: این یکی از حربه‌های شرم‌آوری بود که موجب شد مردم را از حقیقت قرآن محروم و لک‌ننگینی را در تاریخ قرآن، برجای بگذارد. دومین حربه و ابزار معاویه برای دستیابی به اهدافِ پست و دنیوی او، استفاده از صرف کردن زَر و خریدن افراد دنیاطلب بود. معاویه از این ابزار چنان استفاده می‌کرد که در آن روزگار به سرباز سُرخ شهرت یافته بود. استاد اعتمادی غزنوی گفت: در جریان تجهیز یارانِ امام حسن در ساباط مدائن و اردوگاه لشکر امام مجتبی علیه‌السلام همین رخداد به وقوع پیوست و فرماندهی مانند کندی را با ۲۰۰ نفر جنگ‌جو، از امام جدا کرد.
حجت‌الاسلام والمسلمین اعتمادی غزنوی گفت: معاویه با همین ابزار و سوء استفاده از بیت‌المال و صرفِ آن در جهت تضعیف یاران امام علیه‌السلام، اوضاع و شرایط را به‌سمتی پیش بُرد که امام علیه‌السلام صلح با معاویه را به صلاح امت اسلامی دید؛ لذا به عبدالله‌بن‌حارث مأموریت داد تا در این خصوص با معاویه وارد مذاکره شود. عبدالله بن حارث، -مطابق آنچه در تاریخ آمده است-، از خود درایت نشان داد و از معاویه نسبت به امضاء پیمانی با امام مجتبی علیه‌السلام، تعهّد گرفت. منتها مواد پیمان را امام نوشت. امام در این پیمان‌نامه، به چند شرط تصریح نمود و معاویه نیز پای آن امضاء کرد:
شرط اول: اینکه معاویه به قرآنِ خدا و سنّت پیامبر صلى‌الله‌علیه‌و‌آله عمل نماید.
شرط دوم: معاویه حق ندارد برای بعد از خودش، جانشین تعیین کند. پیشوای مسلمان، بعد از معاویه حسن‌بن‌علی و در صورت بروز حادثه، حسین‌بن‌علی خواهد بود.
شرط سوم: بدعت لعن بر علی‌بن ابی‌طالب علیه‌السلام متوقف گردد.
شرط چهارم: سالانه، مبلغی از بیت‌المال کوفه جهت تامین زندگی
خانواده‌های شهدای صفین و نهروان به امام حسن داده شود.
شرط پنجم: یاران و هواداران امام علی از این پس مورد تعقیب و آزار قرار نگیرد.
حجت‌الاسلام اعتمادی غزنوی در پایان سخنانش، به ذکر مصیبت شهادت امام مجتبی علیه‌السلام و فرزندان شهید امام مجتبی در کربلا، قاسم بن‌حسن و عبدالله بن‌حسن پرداخت. این جلسه با دعای خیر ایشان و اقامه‌ی فریضه‌ی ظهر و عصر توسط حضرت حجت‌الاسلام و المسلمین فیاض غزنوی جانشین دفتر مرکزی مرجعیت، پایان یافت.
شما می‌توانید مشروح سخنان ایشان را از طریق پایگاه اطلاع‌رسانی و شبکه‌های اجتماعي مرجعیت دنبال نمایید.
مدیریت فرهنگی دفتر حضرت آیت‌الله العظمی فاضلی بهسودی دام‌ظله
