استـبراء

مسأله 110) استبراء عملى مستحبى است كه مردها بعد از بيرون آمدن بول انجام مى‌دهند، تا يقين كنند که بول در مجرى نمانده است، و آن داراى اقسامي است و بهترين آنها اين است كه بعد از قطع شدن بول، اگر مخرج غائط نجس شده، اول آن را تطهير كنند، بعد سه دفعه با انگشت ميانه دست چپ از مخرج غائط تا بيخ آلت بكشند، و بعد انگشت شست را روى آلت و انگشت پهلوى شست را زير آن بگذارند و سه مرتبه تا ختنه‌گاه بكشند و پس از آن سه مرتبه سر آلت را فشار دهند.

مسأله 111) آبى كه گاهى بعد از ملاعبه و بازى كردن با زن از انسان خارج می‌شود و به آن «مذى» مى‌گويند پاك است و نيز آبى كه گاهى بعد از منى بيرون مى‌آيد و به آن «وذى» گفته می‌شود، و آبى كه گاهى بعد از بول بيرون مى‌آيد و به آن «ودى» مى‌گويند اگر بول به آن نرسيده باشد پاك است. چنانچه انسان بعد از بول استبراء كند و بعد آبى از او خارج شود و شك كند كه بول است يا يكى از آن سه آب، پاك می‌باشد.

مسأله 112) اگر انسان شك كند كه استبراء كرده يا نه، و رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه، نجس است. چنانچه وضو گرفته باشد باطل می‌شود ولى اگر شك كند استبرائى كه كرده درست بوده يا نه و رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه، پاك می‌باشد و وضو را هم باطل نمی‌کند.

مسأله 113) كسى كه استبراء نكرده اگر به واسطه آن‌که مدتى از بول كردن او گذشته يقين كند كه بول در مجراى او نمانده است و رطوبتى ببيند و شك كند كه پاك است يا نه، آن رطوبت پاك می‌باشد و وضو را هم باطل نمی‌کند.

مسأله 114) اگر انسان بعد از بول استبراء كند و وضو بگيرد چنانچه بعد از وضو رطوبتى ببيند كه بداند يا بول است يا منى، واجب است احتياطاً غسل كند و وضو هم بگيرد ولى اگر وضو نگرفته باشد فقط گرفتن وضو كافيست.

مسأله 115) براى زن استبراء از بول نيست و اگر رطوبتى ببيند و شك كند كه بول است يا نه پاك می‌باشد، و وضو و غسل او را هم باطل نمی‌کند.